Enkele weken voor het vertrek naar Noord-Uganda flakkerde de oorlog op in het Noorden. De Rebellen drongen het land binnen en zaaiden moord en terreur. Door deze onveilige situatie waren we genoodzaakt om ons verblijf in het Noorden af te lassen. Toch is ons project niet verloren, aangezien met ons geld de grondstoffen zijn aangekocht om de school te restaureren en enkele lokale arbeiders hebben er de restauratie uitgevoerd. Tijdens een ontmoeting met de Concerned Partents Association hebben we het geld overhandigd voor de sponsoring van 20 ex-kindsoldaatjes.

Nu 20 jaar later staat er in NKozi een kleuter- en basisschool, de Sint-Patrick Primary school, en gaan er 650 leerlingen naar school. Er zijn ondertussen al vele leerlingen afgestudeerd die vervolgens met glans slagen om verder te mogen studeren aan een secundaire school (in Oeganda moeten de kinderen hiervoor slagen op  toelatingsproeven). We vertellen dit met trots omdat één van onze vereisten voor onze school is om kwalitatief onderwijs te bieden aan de leerlingen.

vzw Kids for Uganda

Tijdens de zomer van 2001 was Hilde Walraevens (lerares Biologie) in Uganda. Ze werd er geconfronteerd met de problematiek van de kindsoldaatjes in Noord-Uganda. Eens terug in België werkte ze een project uit, dat ze voorlegde aan de directie van het KA Zaventem (waar Hilde les gaf). Het project had initieel als doel om goederen in te zamelen voor Noord-Uganda en om het schoolgeld van enkele ex-kindsoldaatjes te sponsoren.

Onder impuls van de leerlingen groeide het project en werd de lat zeer hoog gelegd: Hilde zou met een groep van 6 leerlingen naar Noord-Uganda trekken om daar een blindenschool op te knappen en het project zou ook geld inzamelen om 20 ex-kindsoldaatjes te sponsoren.

Door het organiseren van een hoop activiteiten en het zoeken naar sponsors slaagden de leerlingen van het Atheneum erin om hun doelstellingen te bereiken. Ze hebben het geld voor 20 ex-kindsoldaatjes bijeen gekregen alsook het geld om de blindenschool op te knappen.

Maar we wouden toch nog wat meer doen. Na enige dagen zoekwerk in Uganda kwamen we in contact met Prof. Michel Lejeune van de Uganda Martyrs Univerity. Hij had wel grondstoffen, maar geen mankrachten om in het dorpje Nkozi een stenen schooltje te bouwen voor weeskindjes. Dat project zou hun rieten schooltje vervangen. Dus startten we op 11 juli 2002 met het graven van de funderingen voor de bouw van een schooltje voor weeskindjes.

De werking van onze school is in handen van de Brother gemeenschap 'The Bannakaroli Brother'. Dit maakt dat onze school helemaal op zichzelf draait en dus niet afhankelijk is van onze financiële middelen hier in België. Onze financiële hulp de dag van vandaag is voor het onderhoud van de school, werken aan de duurzaamheid op school (waterpomp, zonnepanelen,...) én het peter- en meterschap. Door het peter- en meterschap kunnen wij ook kansarme kinderen de kans geven op kwalitatief onderwijs en zo mee bouwen aan hun toekomst.